Dagli

Ang Dalawang Magkaibigan

By: Al-Bryan Mohammad Ali

Isang araw may dalawang magkaibigan sina baboy at aso sila ay naglalakad sa gubat nag sasaya habang nagkwekwentuhan ngunit hindi nila alam na may nakaabang na kamalasan sa mga panahong iyon, sa kasamaang palad napadpad ang dalawa sa pinaka madilim na bahagi ng gubat kung saan naninirahan ang ibat ibang klase ng mababangis na hayop.

Nag taka ang dalawa sabay takot at kaba, hinanap nila ang daan pabalik ngunit hindi nila ito matag puan “saan saan saan ang pabalik” panay sabi ni baboy, “hindi ko alam” sabay sabi at iyak ni aso.

Lumipas ang mag hapon, may narinig sila siga “Awwwwww…….”, “Ano yun” tanong ni Aso, nang biglang may sumulpot na isang malaking lobo hinabol sila ng hinabol, nakita ni Aso ang isang puno umakyat sya ng mabilisan , naiwan naman sa baba si Baboy panay tawag kay Aso …. Dahil sa kabigatan ni Baboy hindi ito maka akyat … Humingi sya ng tulog kay Aso, ngunit hindi pinansin ng Aso…. Nang lumapit ang Lobo nag patay patayan nalang si Baboy. Lumapit ang Lobo at may hinutik ito kay baboy… nang umalis na ang Lobo dahil sa Pag aakalang patay na si Baboy. Bumaba na si Aso at tinanong nya “Bakit ka hindi kinagat?” sabi ni Baboy “hinutik saakin ni Lobo na ang Magkakaibigan ay walang iwanan, kaya mula ngayon hindi na kita kaibigan”

Malungkot na nag siuwian ang dalawa … dahil sa tulong ng lobo ay nahanap sila.

Ang mga magkakaibigan ay walang iwanan hangang mapagkailanman. Sa pagsubok nalalaman ang mga tunay at mga pekeng kaibigan tulad nalang sa storya. Sinubok sila ng pagkakataon dahil ang isang bagay ay gina gawa hindi lamang dahil ito ay pag subok lamang lahat ng mga pag subok ay isang paalala na bawat kaibigan na meron tayo lahat ng mga iyon ay temporary, sa mga pagsubok o trials natin makikita ang mga permanenteng mga kaibigan kaya bago humanap ng permanenteng kaibigan , kailangan manigurado dahil lahat ng bagay ay tukso at saatin dindarating ulit.

“There is no permanent thing in this world” : Unknown